Montessori

MARIA MONTESSORI
Maria Montesori żyła w latach 1870 – 1952. Była we Włoszech pierwszą kobietą studiującą medycynę. W 1896 r. uzyskała doktorat  z psychiatrii i przyjęła asystenturę w Klinice San Giovani. Obserwując tam upośledzone dzieci zainteresowała się pedagogiką specjalną, a później pedagogiką ogólną. Wykorzystując osiągnięcia francuskich lekarzy – pedagogów: Itarda i Seguina, opracowała materiał dydaktyczny zwany Materiałem Montessori. Praca z tym materiałem dała nieoczekiwane rezultaty. Dzieci upośledzone osiągały dobre wyniki w nauce, czego przykładem były pozytywne oceny z egzaminów do szkoły powszechnej.
W 1901 r. Montessori rozpoczęła studia z antropologii na Uniwersytecie Rzymskim. Pragnęła wykorzystać dotychczasowe doświadczenia w pracy z normalnie rozwijającymi się dziećmi. Wkrótce w ramach projektu socjalnego powstała świetlica dla ubogich dzieci z dzielnicy San Lorenzo w Rzymie. Montessori powierzono zorganizowanie i kierowanie placówką. Nazwano ją Casa dei Bambini (Dom dziecięcy). Dnia 6 stycznia 1907 r. uroczyście otwarto przedszkole. Przebywało tam ok. 50 dzieci w wieku od 3 do 6 lat. Początkowo był to eksperyment – Montessori chciała sprawdzić jak dzieci reagują i zajmują się pomocami rozwojowymi. Już po kilku tygodniach w zachowaniu podopiecznych zaczęły zachodzić duże zmiany. Rozkojarzone dzieci dłużej skupiały uwagę. W sali było ciszej. Dzieci doskonale się rozwijały, samodzielnie podejmowały działania.
Sukces Casa dei Bambini stał się punktem wyjścia szerokiego zainteresowania placówką pedagogów we Włoszech i w świecie. W krótkim czasie zaczęły powstawać kolejne Casa dei Bambini w Rzymie, Mediolanie i  innych miastach włoskich oraz za granicą.

Montessori zmarła mając 82 lata w Noordwijk w Holandii, gdzie mieszkała od 1936 r.

PEDAGOGIKA MONTESSORI
"Uczyłam się dziecka. Wzięłam to, co dziecko mi przekazało i wyraziłam to. Tak powstała metoda zwana metodą Montessori."


Pedagogika Marii Montessori
Jest to zwarty system pedagogiczny, obejmujący wszystkie sfery rozwoju człowieka przez cały okres wzrostu – od narodzin do wieku dojrzewania. Jej celem jest przygotowanie dziecka do samodzielnego i aktywnego życia w otaczającym go świecie.
Pedagogika Montessori zakłada, że dziecko jest aktywną osobą, która przechodzi w ciągu swojego rozwoju przez szczególne okresy zainteresowań ("fazy wrażliwe"), w czasie których z łatwością uczy się i zdobywa nowe umiejętności. Do osiągnięcia optimum swoich możliwości ("normalizacji") potrzebuje przygotowanego otoczenia - miejsca, w którym w sposób bezpieczny i swobodny mogłoby odkrywać rzeczywistość na miarę swojego wieku, zdobywać doświadczenia społeczne, umacniać się w poczuciu swojej wartości.
Wychodząc z obserwacji, Maria Montessori odkryła, że każde dziecko potrafi przeżyć długie chwile skupienia, w pełni zaabsorbowane wybraną przez siebie czynnością ("polaryzacja uwagi"). Takie doświadczenie porządkuje jego przeżycia i doznania, wyzwala posłuszeństwo i przyjazne relacje z otoczeniem.

Montessori kładzie nacisk na:
1. Rolę nauczyciela jako "przewodnika"
2. Pozytywne nauczanie
3. Rozwijanie własnych zainteresowań
4. Porządek, estetykę, czystość otoczenia
5. Uczenie się o różnicach międzyludzkich i branie ich pod uwagę
6. Dobrowolny wybór zajęć
7. Samodzielność podejmowania decyzji
8. Rzeczywistość
9. Koncentrację
10. Prawo dzieci do poczucia godności

Montessori unika:
1. Podkreślania porażki
2. Upokarzania dziecka
3. Współzawodnictwa
4. Ćwiczeń, które ograniczają wolność dziecka
5. Ograniczania ruchu
6. Stopni
7. Dominacji nauczyciela
8. Pomagania bez pytania dziecka
9. Zbyt pochopnego wkraczania w dyskusję dzieci
10. Inwazji w prywatność dziecka

DLACZEGO WARTO WYBRAĆ MONTESSORI
Co daje dzieciom edukacja Montessori?
W trakcie lat spędzonych w placówkach Montessori dzieci zdobywają ogromne poczucie własnej wartości, stają się niezależne, zdobywają przekonanie, że są zdolne do uczenia się nowych rzeczy, opanowywania nowych umiejętności, rozwiązywania problemów.
Uczą się działania bez przemocy oraz pokojowego rozwiązywania konfliktów, jak przewodzić, a także, jak być częścią zespołu. Uczymy je wspierać się nawzajem.
W edukacji Montessori uzmysławiamy dzieciom, że należą do tego świata, że są częścią czegoś większego niż one same, nie odbierając im jednocześnie poczucia własnej mocy oraz osobistej odpowiedzialności. Naszym celem jest zaszczepienie w nich zachwytu i ciekawości. Nie jest to czynione w sposób, który sprawia, że dzieci czują się małe i bezsilne, ale raczej poprzez uświadomienie, że każde życie ma wartość i  cel. Nasze dzieci uczą się, że musimy odnosić się z szacunkiem do siebie i dbać o świat, który nas otacza.
Dzieci Montessori wiedzą, że ich pomysły mają wartość, a  decyzje są ważne. Ludzie popełniają błędy, ale możemy z nich wyciągać wnioski. Musimy brać odpowiedzialność za własne działania oraz  tam, gdzie jest to możliwe, naprawiać skutki  błędów.
Są to lekcje wykraczające poza zwykłe zapamiętywanie faktów i formułek oraz poza zakres zwykłego programu szkolnego.